مطالعه اپیدمیولوژی موارد خودسوزی موفق پذیرش شده در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (سال ۱۳۸۳)

خودکشی با آتش در کشورهای غربی بسیار نادر است (06/0 تا 1% تمام خودکشی ها)، اما در کشورهای در حال توسعه نسبتاً شایع است (تا حد 3/ 40% تمام خودکشی ها). در نقاط مختلف ایران حدود39 / 1تا 5/9% از مواردی که اقدام به خودکشی ( ناموفق ) می کنند و 25 تا 3/40% مواردی که خودکشی موفق می کنند، به علت خودسوزی بوده است. آمار رسمی در سال1380 نشان دهنده این موضوع است که 4/36% کل خودکشی های موفق در ایران به علت خودسوزی بوده است. خودسوزی از 37/0% تا 40% از بیماران بستری شده در بخش سوختگی را در نقاط مختلف جهان به خود اختصاص داده است، و در ایران 1/4% تا 6/36% از بیماران بستری شده در بخش های سوختگی نقاط مختلف ایران، به علت خودسوزی بوده است. این در حالی است که 80% از بیماران خودسوزی بستری شده به علت شدت بالای سوختگی می میرند. هدف از این مطالعه شناخت چهره اپیدمیولوژیک خودسوزی موفق در استان کرمانشاه است. نتایج حاصل از این بررسی به عنوان پایه ای جهت مطالعات مداخله ای پیشگیری کننده از این اقدام خود مخرب انسانی به کار گرفته خواهد شد. روش کار: در طول سال 1383 تمام موارد خودکشی پذیرش شده در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی مورد بررسی قرارگرفتند. نوع مطالعه گذشته نگر مقطعی با استفاده از پرسش نامه جمعیت شناسی و پرسش نامه خودکشی بوده است. نتایج: در مدت یکسال زمان مطالعه، 1820 مورد اقدام به خودکشی (ناموفق) و 90 مورد خودکشی موفق پذیرش شدند. 41% (37 مورد) از خودکشی های موفق به علت خودسوزی بوده است. 81 % از بیماران خود سوزی مونث (0005/0p<)، و نسبت زن به مرد برابر 3/4 بود. 86 % در گروه سنی 11 تا 30 سال بودند. میانگین سنی 9/24 سال بود(دامنه 14 تا 50 سال). 49 % مجرد بودند. 84% سواد کمتر از مقطع راهنمایی داشتند. 5/78% خانه دار و 14% بیکار بودند. همچنین 53% در روستا زندگی می کردند، 97% فاقد سابقه اقدام به خودکشی بودند، 5/67% در موقع ورود به بیمارستان از کار خود پشیمان بودند. زمان غالب جهت انجام خود سوزی در طول روز (8/64%) و شایع ترین عامل محرک جهت خود سوزی، دعوای مابین زن و شوهر بود (5/32%). نتیجه گیری: در مجموع این مطالعه نشان می دهد که خودسوزی باید به عنوان یک مسئله مهم بهداشت روانی در جامعه ما مورد توجه مسئولان قرار گیرد. استراتژی ها و برنامه های پیشگیری باید در اولویت قرار گیرند. سیستم ارائه خدمات بهداشتی درمانی یک بستر مناسب جهت اجرای برنامه ملی پیشگیری از خودسوزی می باشد. آگاهی از آمار قربانیان خودسوزی و سرگذشت آنها انگیزه کافی را جهت تلاش برای پیشگیری از این بلای خود مخرب که دارای عوارض شدید اجتماعی نیز هست، فراهم می کند.